2020 Dwergblauwtje

2023 Dwergblauwtje

Het dwergblauwtje komt alleen op kalkrijke bodems voor. Het leefgebied kenmerkt zich door een open meestal vrij korte vegetatie en een warm microklimaat. De vlinders kunnen wel zeer talrijk zijn. Het dwergblauwtje zet de eitjes een voor een af op de onderkant van de bloemen van wondklaver (Anthyllis vulneraria). Met enige oefening kunnen de kleine witte eitjes tussen de bloemen en de kelkbladeren worden opgespoord. De rups leeft van de bloemen en zaden. Ze is witachtige geel en valt tussen de kelkbladeren van de waardplant niet op. Ze wordt regelmatig door de werksters van enkele mierensoorten bezocht. Als de rups volgroeid is, overwintert ze tussen de verdorde bloemblaadjes of in de strooisellaag. Ook de verpopping vindt op de grond plaats. Het dwergblauwtje draagt zijn naam met recht: het is bijzonder klein en lijkt door zijn onopvallende kleuren nog kleiner dan het is.  Het dwergblauwtje komt voor van Noorwegen tot N- en O-Spanje en van Ierland tot ver in Azië. De vliegplaatsen liggen tussen 50 en 2800m hoogte. 

Vliegtijd: april, mei, juni, juli, augustus, september.
Status Europa: Soort is thans niet bedreigd in Europa.
Status Benelux: In de Benelux lokaal, vaak wel in hoge aantallen op kalkgraslanden in Ardennen en Eiffel. In Nederland uitgestorven sinds 1985, in Vlaanderen zeldzaam, in Wallonië kwetsbaar.